Gezinshuis aan het woord
Sammy vertelt
Al van kleins af aan wilde Sammy graag een gezinshuis. In 2015 was het zover en inmiddels begeleidt ze nu vier gezinshuiskinderen. Ze vindt het heerlijk, hoewel het echt niet altijd makkelijk is. “De grote valkuil is dat je er te naïef instapt.”
“De grote valkuil is dat je er te naïef instapt.”
“Een kind bij mij op de basisschool had ouders die een crisispleeggezin runden. Dat wilde ik ook ooit. Ik deed de opleiding Sociaal Pedagogisch Werk (SPW) en werkte met alle doelgroepen in de gehandicaptenzorg. Een collega van me had een gezinshuis. Hij zocht een logeerplek voor kinderen en vroeg of dat iets voor ons was. Zo is het begonnen. De stap naar een gezinshuis was toen ineens veel kleiner. We raakten in gesprek met ’s Heeren Loo en doorliepen een screening. Als gezinshuis moet je aan allerlei eisen voldoen. Zo moet je als gezinshuisouder een zorgachtergrond hebben. Ook het huis moet voldoen aan eisen. Zoals een eigen kamer voor ieder kind.”
Welke kinderen passen bij ons?
Bij Sammy wonen vier gezinshuiskinderen. In 2017 kreeg ze zelf een zoon. “In het begin was het een beetje zoeken: welke kinderen passen bij ons? Belangrijk is ook dat de kinderen met elkaar overweeg kunnen. Daar kijk je samen met de gedragswetenschapper naar. Bij ons passen geen kinderen die fysiek gedrag vertonen. Ik voel me dan niet veilig in mijn eigen huis. Toen ik op de groep werkte, had ik daar geen problemen mee. Aan het eind van de dienst doe je de deur achter je dicht en ga je naar huis. Maar in een gezinshuis kun je geen afstand nemen. Met alle andere situaties kunnen we prima omgaan, want ze vertonen niet zomaar bepaald gedrag.”
Rust bewaren
Hoe ziet een dag in een gezinshuis eruit? “Bij ons gaan alle kinderen naar school”, vertelt Sammy. “’s ochtends is het meestal wel relaxed. Behalve als er iets spannends is, zoals een schoolreisje. De onduidelijkheid over wat gaat komen, geeft veel stress. Dit kan aanleiding geven tot mopperen en een grote mond, maar ook tot het verstoppen van eten en het stelen van spullen. Dan is het belangrijk de rust te bewaren en te beseffen dat het kind jou nodig heeft. Na schooltijd verwerken ze de dag op hun eigen manier. Ze doen dan eerst iets voor zichzelf. Vaak trekken ze zich terug op hun eigen kamer om de prikkels te verwerken. Praten komt ’s avonds wel. Of niet, dat is ook goed. Eén dag in de week gaan ze naar de BSO, zodat we 1-op-1-aandacht kunnen geven aan ieder kind.”
‘Iedereen denkt aan elkaar’
“De kinderen doen veel samen. Van bordspelletjes en tekenen tot samen een film kijken. Soms doen ze samen boodschappen. Verder zitten ze op sport. Het is bijzonder hoe de kinderen met elkaar omgaan. We zijn echt een team. En natuurlijk horen de gezinshuiskinderen er helemaal bij.” Als er een nieuw kindje komt, is het voor iedereen even zoeken. Sammy bereidt alle kinderen daarop voor. Onlangs kregen we er een jongetje bij. Dat bespraken we met de kinderen. We vroegen: ‘Weet je nog toen jij hier kwam?’ Het meisje dat altijd het liefste naast mij zit, zei: ‘Het jongetje mag wel tussen ons in zitten, want hij heeft jou nu meer nodig’. Iedereen denkt aan elkaar, dat is mooi.”
Zoete inval
In een gezinshuis ben je nooit alleen, dat is wel zeker. De hele week door komen er mensen over de vloer: de gedragswetenschapper, de manager, de maatschappelijk werker. “Het is een zoete inval. Je moet dus zoeken naar de balans”, zegt Sammy. “Als gezinshuisouder kun je kiezen tussen 1 en 2 weekenden in de maand vrij. We hebben 1 keer per maand een weekend met ons eigen gezinnetje of met onze tweeën. Je moet goed voor jezelf zorgen. We gaan soms samen op stedentrip. Ook gaan we regelmatig samen uit eten in een bijzonder restaurantje. Ons zoontje gaat dan naar een gastouder. Het is belangrijk dat hij ook in aanraking komt met kinderen zonder rugzakje. We zijn heel blij met onze vrije weekenden, maar in het begin voelde ik me schuldig. Anderhalf jaar lang namen we geen vrij. Pas toen we eraan toe waren en we voor ieder kind een logeergezin hadden, begonnen we daarmee. Ook als we gewoon thuis zijn, heb ik best wat tijd voor mezelf. Even lekker een boek lezen of tv kijken terwijl de kinderen op school zijn of zichzelf vermaken in hun eigen kamer.”
Ondersteuning door onze specialisten
Als gezinshuisouder sta je er niet alleen voor. Je krijgt goede ondersteuning van jouw gespecialiseerde collega’s van ’s Heeren Loo, waaronder de gedragswetenschapper, de systeembehandelaar en een of meer therapeuten. Samen sta je rondom het kind.
Op vakantie
Vakantie vieren, dat doen ze met zijn allen. “Hoe zo’n vakantie eruitziet, hangt af van wat de kinderen aankunnen. Wij waren vorig jaar op een megacamping in Nederland, zodat er voor iedereen iets is te doen was. Van andere gezinshuisouders hoorden we dat dat met hun kinderen niet zou kunnen omdat ze dan overprikkeld raken. Houd er wel rekening mee dat je als gezinshuisouders zelf geen vakantie hebt. Want omdat de vaste structuren wegvallen, is alles anders voor de kinderen en moet je als gezinshuisouder vaak zelfs harder werken. Maar als ik zie en hoor hoe de kinderen de vakanties beleven, dan vergoedt dat veel. Zij hebben een leuke tijd gehad en er veel van geleerd.”
Bijzondere dingen
In een gezinshuis is het nooit saai, beaamt Sammy. “Je maakt zulke bijzondere dingen mee. Zelf vind ik het altijd heel leuk hoe goed de kinderen hun best doen. Zoals die keer dat een van de kinderen heel boos was. Ze maakte dat goed door een ontbijtje op bed voor me te maken. Zo lief. Het is mooi om te zien hoe ieder kind zich op zijn of haar manier ontwikkelt. Daar doen we het voor.”
Het lastigst vindt Sammy het is als het niet lukt met een kind en ze afscheid moeten nemen. “We hadden eens een 4-jarig meisje dat in een ander gezin heel makkelijk en lief was. Bij ons ook, behalve als mijn man en een jongetje dat bij ons woont in de buurt waren. Dan gooide ze met stoelen, trok haren uit haar hoofd en smeerde met ontlasting. We kregen er niet de vinger achter. Ik was net bevallen en we stonden op het punt met zomervakantie te gaan. Het meisje ging mee, maar dat ging helemaal niet goed. Heel sneu om te zien. Iedereen in het gezin leed eronder. De andere kinderen voelden zich niet veilig. We hebben moeten besluiten dat ze niet bij ons kon blijven. Gelukkig kon ze terug naar haar vorige plek. Het gaat nu heel goed. Dat gaf ons de rust dat we de juiste keuze hebben gemaakt.”
Meer verhalen
De drive van Wendy & Gert
“We leren er veel van. Een kind met een rugzakje dat uit een ander milieu komt, heeft andere waarden en normen meegekregen. Je moet dus vanuit een ander perspectief kunnen kijken. Alles wat wij vanzelfsprekend vinden, is eigenlijk niet vanzelfsprekend.”
Mis nooit meer een vacature!
Als je een mooie baan zoekt, wil je natuurlijk geen vacature missen. Hoeft ook niet. Laat je gegevens en voorkeuren achter en je ontvangt steeds de nieuwste vacatures.