Loes (47) en Ronald (49) zijn samen 30 jaar samen waarvan 16 jaar getrouwd en wonen met hun kinderen Sam en Indy aan het strand van Den Haag. Voorheen hielden zij samen jarenlang ondernemingen in de horeca en detailhandel draaiend, nu werken zij allebei bij Het Westerhonk. Loes begon in 2010 toen een vacature haar aandacht trok en dacht: ‘dat is wat ik wil'. Als flexer kon zij zich oriënteren binnen de gehandicaptenzorg, want welke doelgroep past bij je als je daarvoor nog nooit in de zorg hebt gewerkt? Al snel voelde ze dat dit het werk was waar haar hart lag. Ronald startte in 2016 omdat zijn vrouw dacht dat werken in de zorg echt iets voor hem zou zijn. En ze kreeg gelijk. Na een jaar als vrijwilliger, solliciteerde hij, liet zich omscholen via een MBO-zorgopleiding om het mooiste werk te doen wat er bestaat, volgens beiden. Dit ondernemende stel vertelt over hun passie voor de zorg bij 's Heeren Loo dat vandaag 130 jaar bestaat.
Wat doen jullie bij Het Westerhonk?
Loes: “Mijn vaste dienstverband begon binnen de keten Ouderen in een buitenlocatie in Poeldijk. Het was toen een startende locatie waar ik veel heb geleerd, ook van mijn collega’s. De combinatie wonen en dagbesteding op dezelfde locatie en het integraal werken gaven de mogelijkheden om mezelf verder te ontwikkelen. De ondernemer in mij kon ik goed combineren met het harde werken en de uitdaging die daar lag. Het voelde daar een beetje als werken in onze eigen onderneming. Via de functies medewerker C (2 jaar) en persoonlijk begeleider (8 jaar) ben ik nu manager Zorg in opleiding binnen de keten EMB en volg ik een hbo-opleiding aan de Hogeschool Leiden. Nu kan ik mijn coördinerende coachende rol anders inzetten en mijn kennis delen, alhoewel die schoolbanken soms niet meevallen hoor naast het werk en mijn gezin...”
Ronald: “Ik startte mijn werk in de zorg voor ernstig meervoudig beperkte cliënten (EMB). Na een week dacht ik gillend naar huis te gaan en sloeg de twijfel toe. Natuurlijk is het wennen om luiers van cliënten te verschonen, dat had ik hiervoor alleen bij mijn kinderen gedaan. Maar na een paar weken weet je niet beter. En met de geweldige begeleiding van collega’s, was ik snel verkocht. Naast mijn werk volgde ik de opleiding MBO MMZ/VIG. Na een jaar maakte ik de overstap naar oudere cliënten. Inmiddels heb ik met verschillende doelgroepen gewerkt zoals cliënten met moeilijk verstaanbaar gedrag (MVG) en heb daardoor veel ervaring opgedaan. Momenteel werk ik op een buitenlocatie in Den Haag en volg ik met veel plezier de opleiding tot persoonlijk begeleider. Fijn om de kansen die ik krijg, te kunnen pakken!”
Wat geeft jullie de meeste energie van het werken bij "ons"?
Loes: “Elke dag is anders en dat gaat nooit vervelen. De uitdagingen die er liggen geven mij positieve energie. Mijn drijfveer is vooral het samenwerken om een resultaat te behalen. Het maakt voor mij niet uit in welke functie, ik ben altijd op zoek naar verbetering van kwaliteit voor zowel de medewerker, de cliënten als de organisatie. Uiteindelijk moeten wij het 'samen' doen en ik ben erg trots als ik zo om me heen kijk hoe iedereen zich inzet. Ondanks dat 's Heeren Loo een grote organisatie is met onze regio als onderdeel, voel ik mij erg verbonden.”
Ronald: “Ook mij geeft het energie dat geen dag hetzelfde is, er uitdaging is, je er voor de ander kunt zijn en je moet samenwerken in deze lerende organisatie. Ik vind het fijn dat ik ondernemend kan zijn en daar ook de ruimte voor krijg. Om de regie te nemen binnen de kaders en samen met collega's en verwanten de kwaliteit van zorg voor de cliënt te verbeteren. Nu ik de opleiding tot persoonlijk begeleider doe voel ik dat ik deze rol meer bij me past gezien zijn ondernemende karakter.”
Hoe houden jullie de balans werk/privé in stand?
Loes en Ronald vullen elkaar aan: "We hebben in het verleden eigen ondernemingen gehad, waren veel samen en deelden dezelfde werkervaringen. Na 30 jaar samen, dan ga je op elkaar lijken haha. Nee, wij hebben een goede balans. Naast het werk bij 's Heeren Loo kunnen wij ons privé afzonderlijk van elkaar goed vermaken. Ronald is naast zijn werk ook werkzaam bij ADO Den Haag als assistent-trainer van jeugd 018 en hoofdtrainer van het G-storks (G-team). Verder zijn we niet zo veeleisend. We zijn graag samen met het gezin, hebben een heerlijk huis en wonen vlak bij het strand. Daar zijn we vaak te vinden, we wandelen grote afstanden en genieten van wat we tegenkomen. Tijdens onze lange wandelingen hebben we nog altijd genoeg te bespreken, maar kunnen ook gewoon niets zeggen.”
Zouden jullie (samen) werken bij 's Heeren Loo aanbevelen?
Loes en Ronald reageren lachend: “Als je affiniteit hebt met de gehandicapten zorg, raden we het sowieso aan om je hart te volgen en je die tot uitvoer te brengen, maar dan wel bij 's Heeren Loo natuurlijk 😉. Wat soms wel lastig is dat we niet alles kunnen bespreken, want je hebt natuurlijk met privacy van cliënten en medewerkers te maken. Hierover hebben wij duidelijke afspraken. Wel kan je elkaar advies geven, wie je wel kunt benaderen.” Loes: “Mijn rol is nu als manager anders geworden en daar zijn wij ons van bewust. Samenwerken gaat zolang het ook haalbaar is in je privéleven. Als je er samen voor kiest om in een organisatie te werken waar persoonsgerichte zorg geleverd wordt, heb je onregelmatige diensten. Dan is het belangrijk om dit in je privéleven goed te regelen, zeker als je kinderen hebt. Wij hebben hier zelf nooit hinder van ondervonden, zolang je blijft communiceren met elkaar én de mensen om je heen.”
Loes sluit af met haar motto: “doe waar je ogen van gaan stralen” en Ronald met de woorden: “in het begin durfde ik niemand te vertellen dat ik hier werk, maar nu kan ik er uren over blijven praten.”