"Ik voel me geen vrijwilliger, noem mij maar een buddy"

Anja werkte als arbeidstrainer op de plek waar Denzel stage liep. Toen deze stage ophield zorgden de moedergevoelens van Anja ervoor dat ze vrijwilliger werd van Denzel. Zelf noemt ze het liever een ‘buddy’. 

Denzel verblijft op Groot Emaus, het orthopedagogisch behandelcentrum van ’s Heeren Loo voor jongeren met een lichte verstandelijke beperking en ernstige gedragsproblemen. Hij woont zelfstandig en heeft 3 contactmomenten met zijn begeleiders per dag. Denzel is op vijfjarige leeftijd in Nederland komen wonen en heeft geen netwerk meer. Hij is een leuke, maar kwetsbare en beschadigde jongen van 18 jaar, al lijkt hij nog maar 12 jaar oud. 

Sterke klik
“Er is gewoon een sterke klik”, vertelt Anja. “Bij mij zijn er geen regels. Dat wil zeggen, mits er geen schokkende dingen zijn. Denzel mag me alles vertellen. Dat heeft hij ook echt nodig, vooral als hij iets lastig vindt. Ik bied hem dan een luisterend oor”, vervolgt ze. “Als er maar niet geklaagd wordt over de groepsleiding. Daar trekt ik een grens. Daar kan ik niets mee. Ik helpt hem met het maken van een weekoverzicht voor het zelf eten koken. Aan de hand daarvan kan hij dan boodschappen doen. Ook ga ik ééns per vijf weken mee naar de orthodontist. Een spannende plek waar soms ingewikkelde dingen worden verteld en waar afspraken moeten worden gemaakt. Dat vindt Denzel best wel lastig.”

Samen klussen à la Buurman en Buurman
Ook hielp Anja hem met het schrijven van een sollicitatiebrief en af en toe gaan ze samen op stap om leuke spullen via markplaats te scoren. Het initiatief ligt bij Denzel. “Een poos terug zijn we wat meubels op wezen halen. Lekker samen onhandig klussen à la Buurman en Buurman en dan de schroeven vergeten om een plank op te kunnen hangen.” Samen hebben zij dan de grootste lol. Ook hebben zij wel eens samen een ingewikkeld recept gekookt. Eerst boodschappen doen en daarna samen kokkerellen. Anja haalt hier veel voldoening uit. “Als Denzel blij wordt, dan word ik het ook.”

Het lijken vechters maar zijn in wezen hulpvragers

Anja wordt blij van deze doelgroep. “De jongeren lijken ‘vechters’, maar zijn in wezen ‘hulpvragers’. Je moet hun ‘muurtje’ breken. Ook hebben zij vaak hechtingsproblematiek en dat is lastig. Vechten is niet altijd nodig om verder te komen. En laten we niet vergeten dat het ook nog pubers zijn die willen uitproberen. En dat mag ook, binnen bepaalde kaders en grenzen. “Het is belangrijk dat deze jongeren leren dat je het niet alleen redt in het leven”, vertelt Anja. “Je hebt altijd andere mensen nodig.”

Dankbaar werk

De begeleiding is ook blij met Anja als vrijwilliger. Als ‘buitenstaander’ heb je soms een net iets andere ingang bij de jongeren en soms kan Anja dan als mediator fungeren. Hierover zijn wel duidelijke afspraken gemaakt met de begeleiding. 

Marieke Posthouwer is coördinator vrijwilligerswerk voor orthopedagogisch behandelcentrum Groot Emaus en woonzorgpark Ermelo van ’s Heeren Loo. Ook zij is erg blij dat Anja als vrijwilliger Denzel op deze manier verder helpt. “We zijn erg dankbaar dat Anja op deze manier wil bijdragen. En zijn altijd op zoek naar meer vrijwilligers."

Lijkt het jou ook leuk om vrijwilliger te worden? Neem dan contact op met Marieke Posthouwer, coördinator vrijwilligerswerk. Bel: 06-23963514 of mail: vrijwilligerswerk.ermelo@sheerenloo.nl

Lees meer over:

Gerelateerde items