Karin begon haar carrière als kapper, maar besloot na 25 jaar het roer om te gooien. Nu werkt ze als integraal begeleider met ouder wordende cliënten. Ze kan in dit werk haar zorgzame aard goed kwijt en heeft haar kappersschaar nog niet helemaal weggelegd.
“Ik heb 25 jaar lang als kapper gewerkt. Toen werden de kinderen ouder en wilde ik meer uren gaan werken. Dat kon alleen niet in de kapsalon. Ik ben toen een paar ochtenden in de week bij een zorgboerderij in de huishouding gaan helpen. Daar kwam ik voor het eerst in contact met mensen met een verstandelijke beperking. Elke dinsdag hielp een cliënt mij met schoonmaken. Dat zorgde voor een band tussen ons. Ik had nooit gedacht dat de gehandicaptenzorg iets voor mij zou zijn. Maar door de cliënten op de zorgboerderij zag ik: dit zijn hele mooie en pure mensen. Ze doen zich niet anders voor dan dat ze zijn. En zo is de liefde voor het vak begonnen.
Mijn baas gooide het balletje op en zei dat hij mij het werk als begeleider wel zag doen. Ik had alleen nog wel een opleiding nodig. Via de LOI kon ik een basisopleiding doen, maar in die periode kreeg ik borstkanker. Ik zat ziek thuis en ben toen goed gaan nadenken over wat ik wil met mijn leven. Ik dacht: ‘als ik iets anders wil gaan doen, moet ik nu de stap zetten.’ Via een vriendin kwam ik toen bij de flexpool terecht van ’s Heeren Loo. Zo kon ik op veel verschillende woningen kijken en met verschillende doelgroepen werken. Bij een dagbestedingslocatie wilden ze me graag aannemen, maar was mijn opleiding weer het struikelblok. Dus toen ben ik ervoor gegaan en heb ik me aangemeld bij de opleiding.
Een carrièreswitch
Natuurlijk overleg je zo’n switch altijd met je familie. Ik kreeg veel steun van mijn man en dochters. Een van mijn dochters heeft me bijvoorbeeld veel geholpen met computerzaken. En mijn man sprong bij als ik het heel druk had. Vorig jaar februari was het zover en haalde ik mijn diploma. Zo zie je maar dat je op je 51ste nog prima een carrièreswitch kunt maken! Het voelde in het begin wel gek om weer in de klas te zitten op deze leeftijd. Gelukkig was ik niet de enige en zat ik in een hele leuke klas met behulpzame mensen.
In de coronatijd heb ik op een woning gewerkt met cliënten met een ernstige meervoudige beperking. Dat was een mooie leerplek tijdens mijn opleiding. Ik leerde hier alles over stoma’s, tilliften, sondevoeding en medicatie. Maar ik miste toch de verbale communicatie met de cliënten. Nu werk ik op een woonlocatie voor ouder wordende cliënten en dat past heel goed bij mij. Als integraal begeleider combineer ik hier zorgtaken met dagbesteding. We starten met het team de dag op en daarna doe ik het meeste in de dagbesteding. Daarbij word ik ondersteund door collega’s. En als het nodig is spring ik bij door bijvoorbeeld mee te gaan naar een doktersbezoek. Elke dag is anders en de dagen vliegen voorbij!
Een band opbouwen
Mijn werk als begeleider heeft best veel overeenkomsten met mijn vorige werk. In de kapsalon heb je de hele dag 1-op-1 gesprekken die ook diepgaand kunnen zijn. Dat zorgt ervoor dat je een band opbouwt met de klanten. En als de klant vervolgens blij de deur uitgaat, ben ik ook blij. De cliënten verzorg je ook en ze nemen je in vertrouwen. De band die je opbouwt is het belangrijkste. En natuurlijk het bezorgen van een goede dag! Als onderdeel van de dagbesteding doe ik nu eens in de twee weken een beautydagje met de cliënten. Knippen, haren föhnen, nagels lakken of aromatherapie. Dat vinden ze heerlijk en ik vind het ook nog steeds heel leuk om te doen. Zo kan ik de twee toch een beetje combineren.
Het mooiste aan dit werk is de liefde die je terugkrijgt van de cliënten. Dat de cliënten je graag zien, je een knuffel krijgt of een aardig woordje. Ze weten dat je er voor ze bent en dat wordt gewaardeerd. Een van de cliënten heeft dementie en gaat nu flink achteruit. Ze kan erg verdrietig zijn en wil dan niet uit bed komen. Aan mij de uitdaging om haar toch te motiveren op te staan en met een activiteit mee te doen. Als dat lukt, met engelengeduld, grapjes en goed luisteren, dan is mijn dag gemaakt. Ik krijg daar ook dankbaarheid voor terug van deze cliënt. Ze zegt dan: ‘ik ben blij dat je er bent’ of ‘ik voel me al beter’. Het belangrijkste voor cliënten is dat je ze echt begrijpt en niet gaat pushen. De ene dag lukt dat beter, dan de andere. Maar dat geldt voor de cliënten ook: soms heb je gewoon echt je dag niet en dat is ook oké. En je mag ook gewoon verdrietig zijn, huilen hoort erbij.
Aan mensen die ook overwegen om de switch te maken, geef ik het volgende mee: stel niet uit, maar ga het gewoon doen! Als het toch niet lukt, is dat ook niet erg. Ook dat brengt je veel. Maar je kunt het beter proberen, dan later denken ‘had ik het maar gedaan’.” Karin Tijsen - integraal begeleider
#wordenwijcollegas?
Bij 's Heeren Loo krijg je de ruimte om op jouw manier te werken. Samen zorgen we voor een goed leven en mooi werk voor mensen met een beperking. En het leuke is: geen dag is hetzelfde. Je maakt altijd wel iets mee. Je ontwikkelt je in je vak. Daar helpen we jou bij, met oog voor thuis.
