"Om te kunnen groeien moet je af en toe buiten je comfortzone gaan"
Bijna 24 jaar geleden liep Thijs Ravensberger stage op woonzorgpark Willem van den Bergh in Noordwijk. Na het afronden van de mbo-opleiding Sociaal Pedagogisch Werk (SPW) was hij achtereenvolgens invalkracht, begeleider, persoonlijk begeleider (pb’er), wooncoördinator en coachend begeleider. Sinds dit jaar werkt hij als manager zorg in opleiding bij ’s Heeren Loo.
“Aanvankelijke wilde ik naar de Pabo. Maar omdat ik mavo had, ben ik eerst SPW-niveau 4 gaan doen. Dat sloot het meest aan bij de richting onderwijs. In mijn laatste stagejaar kwam ik terecht op kindergroep Villa Kakelbont op Willem van den Bergh, een dagbesteding voor niet-schoolgaande kinderen met een laag verstandelijk niveau en lichamelijke beperking. Ik vond het leuk om ervoor te zorgen dat deze kwetsbare kinderen een mooie dag hadden.
Het sprak me zo aan dat ik daar wel in verder wilde. Daarom stroomde ik door naar Sociaal Pedagogische Hulpverlening (SPH), een hbo-opleiding. Dat was in 2002. Tegelijkertijd kreeg ik een nul-uren contract bij ’s Heeren Loo, zodat ik in vakanties of op vrije dagen kon werken en meer ervaring kon opdoen. Bovendien verdiende ik als student een mooi zakcentje voor in de kroeg.
Leiderschapskwaliteiten
Op de SPH leerde ik samenwerken en zelfstandiger en projectmatig werken. Dat paste goed bij me. In 2005 rondde ik mijn opleiding af en ging aan de slag als begeleider op een woongroep voor kinderen en jongvolwassenen met een laag tot middenniveau en soms moeilijk verstaanbaar gedrag (MVG). Binnen een half jaar werd ik daar pb’er. Ik leerde dat het belangrijk was om een band met de cliënten op te bouwen. En vond het interessant om uit te zoeken waar bepaald gedrag vandaan kwam en hoe je ervoor kon zorgen dat de jongens zich verder ontwikkelden.
Na 2,5 jaar werd ik daar wooncoördinator, ik was toen 25 jaar. Je bent dan een soort hulpje van de manager: je houdt de processen op de groep in de gaten, signaleert knelpunten en stimuleert een gezamenlijke werkwijze. In die tijd begon het team wat uit elkaar te vallen. Als stabiele factor wilde ik dat graag dragen. Ik vond het een leuke uitdaging en gezien mijn hbo-opleiding was het voor mij vanzelfsprekend om dat op te pakken. Onbewust kwamen mijn leiderschapskwaliteiten toen al naar voren.
Een half jaar later vroeg de manager van mijn oude invalbaan of ik weer bij dagbesteding De Zeester wilde komen werken. Ik wilde graag regelmatig werken, omdat ik in de toekomst een gezin wilde stichten. Daar kreeg ik naast mijn rol als pb’er voor 5 cliënten al snel extra taken. Ik was verantwoordelijk voor het kwaliteitskompas, zat in de oudercommissie en hield me bezig met het rooster. Dat werd echter te veel. Na overleg kreeg ik minder cliënten onder mijn hoede en meer ondersteunende taken.
Tekst gaat verder onder de foto.
Toe aan een nieuwe uitdaging
Na 10 jaar wilde ik wel weer een nieuwe uitdaging. Ze zochten coaches op De Zeester om begeleiders te coachen in de methode Triple-C. De nieuwe manager zag dat wel in mij zitten. In de 3 jaar dat ik dat werk gedaan heb, merkte ik dat ik het werken met teams en collega’s leuker begon te vinden dan het werken met cliënten. Ik vond het mooi om mijn kennis over te brengen op mijn collega’s om hen sterker en zelfverzekerder te maken.
Mij verder ontwikkelen richting management was dus een logisch vervolg. In februari 2020 ben ik gestart met de 2-jarige opleiding ‘Management in de zorg’. Na 2 invalperiodes als manager zorg werk ik sinds juli als manager in opleiding. In deze functie komen mijn ervaring uit de opleiding, mijn invalperiodes en die als coach mooi bij elkaar. Want ik vind het belangrijk om samen met de teams aan goede zorg te werken en open te zijn over dat ik als manager ook niet alles weet. Dat er ruimte is om binnen de vastgestelde kaders te sparren over hoe we situaties goed kunnen invullen.
Het geeft me voldoening om na tegenslag er samen met een team weer de schouders onder te zetten en te kijken hoe je problemen kunt oplossen. Zo groeien we door, want het uiteindelijke doel is om met elkaar het beste voor de cliënten te doen.
Omdat ik nog in opleiding ben stuur ik 40 in plaats van 60 mensen aan. Ook heb ik een buddy met wie ik knelpunten kan bespreken en die me kan helpen bij dingen die ik moeilijk vind. In deze functie heb ik al ontzettend veel geleerd. Dat geeft energie. Ook weet ik nu beter wat er achter de schermen gebeurt.
Blij met waar ik nu zit
Ik ben blij met waar ik nu zit. Als zorgmedewerker zorg ik graag voor anderen. Nu kan ik anderen helpen en sterker maken. Soms vergeet ik dan mezelf, daar moet ik goed op letten. Maar het is wel iets wat ik heel erg mooi vind. Eerlijk en open naar jezelf en anderen zijn. En twijfels bespreekbaar maken met een collega of leidinggevende. Want er is ruimte om te kijken naar wat kan binnen ‘s Heeren Loo, het is zo’n grote organisatie. In dat proces heeft mijn laatste manager op De Zeester veel invloed gehad; hij heeft me gezien en me in mijn kracht gezet in een leidersrol. Daardoor is mijn zelfvertrouwen gegroeid en heb ik geleerd dat je af en toe buiten je comfortzone moet gaan om te kunnen groeien.”
#wordenwijcollegas?
Bij 's Heeren Loo krijg je de ruimte om op jouw manier te werken. Samen zorgen we voor een goed leven en mooi werk voor mensen met een beperking. En het leuke is: geen dag is hetzelfde. Je maakt altijd wel iets mee. Je ontwikkelt je in je vak. Daar helpen we jou bij, met oog voor thuis.