Kevin is begeleider bij ’s Heeren Loo Het Westerhonk en jeugdtrainer bij FC ’s-Gravenzande. Hij zag bij de vereniging dat het steeds moeilijker werd om vrijwilligers te werven en bij de Herman Broeren School (waar hij destijds begeleider was) kreeg hij de vraag van ouders of hij een idee had voor een werk/stageplek voor hun kinderen. Toen ontstond het idee om een dagbesteding te starten bij FC ’s-Gravenzande. En dat idee viel in de smaak bij zowel ’s Heeren Loo als de voetbalclub. Inmiddels heeft de feestelijke opening van de dagbesteding plaatsgevonden en sinds begin dit jaar steken acht cliënten samen met begeleiders Kevin en Karlijn de handen uit de mouwen op de voetbalvelden, in de kleedkamers, de kantine, speeltuin en zelfs bij de Westlandse Golfclub.
Het is hard werken, maar Yousef, Gregory, Tim, Leroy, Noah, Bjorn, Matisse en Joyce hebben het enorm naar hun zin, het plezier straalt ervan af. Begeleider Kevin: “Het is niet zomaar werk, het is een uitbreiding van hun leven. Ze voelen zich nuttig en gewaardeerd. Daarnaast is het sociale aspect heel belangrijk. Ze werken samen met de vrijwilligers en hebben ook veel te maken met de verenigingsmanager en de technisch managers: Koos, John en Ron. Ze maken zo echt deel uit van de maatschappij. Verenigingsmanager Koos: “We zijn heel erg blij met deze jongens, die met elkaar veel werk verzetten."
Het is een gemêleerde groep. De meesten werken hier twee dagen en daarnaast nog op een andere dagbesteding. Zoals Matisse, die ook nog twee dagen bij Samen werkt en Gregory die ook nog bij de Transportgroep werkt. Het zijn jongeren en jongvolwassenen met een lichte verstandelijke beperking (LVB) en moeilijk verstaanbaar gedrag (MVG), die van afwisseling houden en graag buiten nuttig bezig zijn. Er zijn ook leerlingen vanuit het voortgezet speciaal onderwijs voor een leerwerkplek en leerlingen van het Herman Broerencollege, die stagelopen. De een werkt nagenoeg zelfstandig en een ander kijkt vooral en geniet van wat er om hem heen gebeurt. En aan het eind van de dag als het werk gedaan is, wordt er natuurlijk een potje gevoetbald.
Kevin: “Al deze verschillende deelnemers houden de groep alert. Ze ondersteunen en helpen elkaar en trekken zich aan elkaar op. Wij zorgen voor structuur met vaste begeleiders en een vast dagritme, dat we verduidelijken op een pictobord. We kijken wat iemand kan, wil leren en leuk vindt. Daar passen we ieders persoonlijke doelen op aan. Stap voor stap kunnen ze dan wennen aan nieuwe klussen. Het mooie is ook dat ze in contact komen met de vrijwilligers van de club en deel uitmaken van de maatschappij. Of zoals een moeder opgelucht verzuchtte: Na een jaar thuiszitten, komt mijn zoon eindelijk in beweging en kan hij weer verder.”
